ΣΤΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΤΗΣ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑΣ
Η Θεά Ήρα, κόρη του Κρόνου και της Ρέας, αδερφή του Δία και νόμιμη σύζυγος του, ήταν η σπουδαιότερη και αρχαιότερη Θεά του Ελληνικού Δωδεκάθεου. Η Θεά δεν έχει δικό της ιδιαίτερο μυθολογικό κύκλο. Όλοι οι μύθοι που μιλούν για αυτήν, συνδέονται με τον Δία και την παρουσιάζουν σαν υπόδειγμα γυναίκας, από όπου και θεωρείται προστάτιδα του γάμου, του τοκετού και της μητρότητας. Το αρχαιότερο κέντρο λατρείας της ήταν το Άργος, ενώ οι γιορτές που τελούνταν εκεί προς τιμήν της, είχαν κυρίως πολεμικό χαρακτήρα και ονομάζονταν Ηραία. Ο σημαντικότερος όμως τόπος λατρείας της, ήταν η Σάμος, όπου εκεί τελούσαν τον Ιερό Γάμο που συμβόλιζε την ένωση της με τον Δία. Παρόλο αυτά η λατρεία της, ήταν εξαπλωμένη σε όλη την Ελλάδα, ενώ οι Ναοί προς τιμήν της, είχαν το όνομα Ηραίον. Ένας από τους αρχαιότερους Ναούς της Θεάς που ανασκάφτηκε και ανακαλύφθηκε από τον διευθυντή της Βρετανικής Σχολής Αθηνών Χάμφρευ Πέιν το 1930-1933, είναι το Ηραίον της Περαχώρας Λουτρακίου, όπου εκεί υπήρχε και το μοναδικό Μαντείο της Θεάς στην Ελλάδα. Σύμφωνα με την μυθολογία, εκεί έφτασε τρομοκρατημένη η μεγάλη μάγισσα Μήδεια, η οποία αφού σκότωσε ανέντιμα την Γλαύκη την κόρη του Κρέοντα για να εκδικηθεί τον Ιάσονα, έτρεξε να σώσει τα παιδιά της Μέρμερο και Φέρητα, κρύβοντας τα μέσα στο Ιερό της Θεάς. Οι Κορίνθιοι όμως, δεν άργησαν να ανταποδώσουν το έγκλημα και έτσι βρίσκουν και σκοτώνουν τα δύο αθώα παιδιά. Το έγκλημα όμως αυτό των Κορινθίων, έγινε αιτία να προκαλέσει την οργή της Θεάς και να πέσει φοβερή αρρώστια σ’ αυτούς. Έτσι λοιπόν το Μαντείο, τους φανέρωσε τον μεγάλο θυμό της Θεάς Ήρας για το έγκλημα που έπραξαν μέσα στο Ιερό της, αλλά και τον τρόπο που έπρεπε να ακολουθήσουν για να γλιτώσουν και να εξιλεωθούν, καθιερώνοντας γιορτές πένθους και εξιλέωσης. Από τότε θεσπίστηκαν τα Ηραία, όπου μεγάλη πομπή με πυρσούς, ξεκινούσε από την Κόρινθο, περνούσε από το Λουτράκι, έφτανε στην Περαχώρα και κατέληγε στο Ιερό της Λιμένιας Θεάς. Έπειτα ακολουθούσαν θυσίες, καθώς και μία αναπαράσταση όλων των γεγονότων, με τον Ιάσονα και την Αργοναυτική εκστρατεία, τους κρυφούς γάμους με την Μήδεια, τον ερχομό της στην Κόρινθο μετά την Ιωλκό, την προδοσία του Ιάσονα, την ζήλεια της Μήδειας που την έσπρωξε να σκοτώσει την Γλαύκη και τέλος το έγκλημα των Κορινθίων, που έγινε μέσα στο Ιερό της Θεάς. Κατόπιν, επέλεγαν επτά νέους και νέες της Κορίνθου και αφού τους ξύριζαν το κεφάλι και τους έντυναν στα μαύρα, τους προήγαγαν για την ετήσια θυσία στον Ναό της Ήρας.
ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ
Εκεί που αναπαύεται η βυθισμένη αρχαία πολιτεία Αίγειρος, η οποία βρισκόταν απέναντι από την Κόρινθο και γι’ αυτό οι Κορίνθιοι την είπαν Πέρα-Χώρα, βρίσκεται η περιοχή του Ηραίου, τοπίο ιδιαίτερου κάλλους, με το γραφικό λιμανάκι που πλαισιώνεται από τα ερειπωμένα Ιερά της Ήρας Ακραίας και Ήρας Λιμενίας, χώροι σεπτοί που προσκύνησαν οι Έλληνες τουλάχιστον από τον 8ο αιώνα π. Χ, ως το τέλος της αρχαιότητας. ‘ Ο Άδωνις’ της αρχαιότητας ή ο ‘Ολύμπιος’ Χάμφρευ Πέιν, όπως τον αποκαλούσαν όχι μόνο όσοι τον γνώριζαν αλλά και το σύνολο των κορυφαίων αρχαιολόγων της εποχής του Μεσοπολέμου, σε ηλικία μόλις 34 χρόνων, κατόρθωσε να εκτιναχθεί στο Πάνθεον των σημαντικών αρχαιολόγων που πέρασαν από την Ελλάδα και έκαναν σημαντικές ανασκαφές. Το φθινόπωρο του 1929, αναλαμβάνει την θέση του Διευθυντή της Βρετανικής Σχολής Αθηνών και καταφέρνει να φέρει ένα νέο πνεύμα στην σημαντική σχολή και να μεταδώσει κύματα ενθουσιασμού στους φοιτητές. Με την άσβεστη ελπίδα μιας σημαντικής ανακάλυψης, πηγαίνει στο σημείο με τον φάρο, που από μακριά παρακολουθούσε στην Περαχώρα. Έλπιζε πως εκεί υπήρχαν σημαντικά ευρήματα που δεν είχαν καταστραφεί, καθώς οι Ρωμαίοι κατακτητές ήταν απασχολημένοι με την λεηλασία της Κορίνθου απέναντι. Πίστευε πως εκεί βρίσκεται ένας Ναός αφιερωμένος στην Ήρα, όπως περιέγραφε ο Πλούταρχος. Τον Μάιο του 1930, ανασκάπτεται μέρος ενός Ναού του 6ου αιώνα π. Χ, αφιερωμένο στην Ήρα Ακραία, της οποίας η λατρεία άρχισε κατά την γεωμετρική περίοδο. Ο Ναός ήταν δωρικού ρυθμού με ορθογώνια κάτοψη, ενώ συνοδευόταν στο ανατολικό τμήμα του, από έναν επιμήκη βωμό με διακόσμηση τριγλύφων. Γύρω από τον βωμό, προστέθηκαν κατά τον 4ο αιώνα π. Χ, οκτώ ιωνικοί κίονες, οι οποίοι στήριζαν ένα στέγαστρο που προστάτευε τους Ιερείς και την Ιερή φλόγα, από τους ισχυρούς ανέμους της περιοχής. Την ίδια περίοδο και ανατολικότερα, οικοδομείται μία στοά διώροφη, η οποία αποτελούνταν από δωρικούς κίονες στο ισόγειο και ιωνικούς στον πρώτο όροφο, ενώ η όλη κατασκευή σχημάτιζε στην θέα του ένα Γ. Στην δυτική πλευρά του Ναού, ανασκάφτηκε ένα κτίριο που αποτελούσε τον χώρο της αγοράς και χρησίμευε για θρησκευτικούς και εμπορικούς σκοπούς. Κατά την διάρκεια των ανασκαφών και σε απόσταση περίπου διακοσίων μέτρων, αποκαλύπτεται το δεύτερο τμήμα του Ναού, το λεγόμενο Ιερό της Ήρας Λιμενίας, ένα ορθογώνιο οικοδόμημα στο οποίο λατρευόταν η Θεά, ενώ στην απέναντι πλευρά, βρίσκονταν κάποιες εγκαταστάσεις που χρησιμοποιούνταν ως εστιατόριο και βοηθητικός χώρος για τους επισκέπτες του Ναού. Ανάμεσα στον Ναό και τις εγκαταστάσεις αυτές, υπήρχε μία λιμνούλα που συγκρατούσε τα νερά της βροχής, ενώ κάτω από την επίχωση της κατά την διάρκεια των ανασκαφών, ήρθαν στο φως διακόσια κινητά Ιερά σκεύη, που χρησιμοποιούσαν προφανώς οι Ιερείς στις τελετουργίες. Ενδιαφέρον επίσης αποτελεί και μία δεξαμενή που ήρθε στο φως σε πολύ κοντινή απόσταση από τον Ναό, η οποία αποτελούνταν στο κέντρο από μία σειρά πεσσούς που στήριζαν την στέγη, ενώ σε σύνολο με τις αψιδωτές στενές πλευρές της, προσέδιδε άριστη στεγανότητα και αποτελούσε ένα από τα πιο ενδιαφέροντα υδροσυλλεκτικά έργα του 4ου αιώνα. Στα τέλη του 5ου αιώνα κτίστηκαν τα πρώτα τείχη, ενώ το 146 π. Χ με την καταστροφή της Κορίνθου από τους Ρωμαίους, τα πάντα παρήκμασαν.
ΑΠΟ ΤΟ ΧΘΕΣ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΑ
Ο αρχαιολογικός χώρος του Ηραίου της Περαχώρας, έχει συνολική έκταση περίπου 245x45 μέτρα, η οποία αγκαλιάζει τον μικρό όρμο, όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες και εκτείνεται προς τα πάνω, σε ένα μικρό πλάτωμα. Το μέρος, είναι γνωστό σήμερα σαν Κάβος Μελανγκάβι, ενώ τα δύο Ιερά της Ήρας Ακραίας και της Ήρας Λιμενίας, δημιουργούσαν την εντύπωση στους αρχαιολόγους, πως πρόκειται για δύο ξεχωριστά Ιερά. Σήμερα όμως οι έρευνες , έφτασαν στο συμπέρασμα πως πρόκειται για ένα Ιερό, αυτό της Ήρας Λιμενίας-Ακραίας. Ο αρχαιολογικός χώρος του Ηραίου της Περαχώρας με τα πιο σημαντικά λείψανα του πρώιμου Κορινθιακού Πολιτισμού, αποτελούσε κατά τα προρωμαικά χρόνια, ζωτικό τμήμα της Κορινθιακής γης, ενώ η Κορινθιακή τέχνη των γεωμετρικών και αρχαϊκών χρόνων, δεν θα ήταν γνωστή αν δεν υπήρχαν τα ευρήματα της Περαχώρας. Μπορεί λοιπόν η Ελλάδα να είναι μικρή σε έκταση, αλλά είναι τόσο μεγάλη σε δόξα και πολιτισμό, αφού διαδόθηκε σε όλες τις Ηπείρους, που ευεργέτησε ολόκληρο το ανθρώπινο γένος!!!
ΓΡΑΦΕΙ Η ΝΕΜΕΣΙΣ.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΝΕΜΕΣΙΣ.
Υποσημείωση: Το θέμα πρωτοαναφέρθηκε στον χώρο του αγνώστου από το περιοδικό ‘Τρίτο Μάτι’,σε άρθρο του ερευνητή-συγγραφέα Ν. Β. ΛΙΤΣΑΣ.
http://enterstarenergyplaces.blogspot.com/
