Η ιστορία επαναλαμβάνετε, εβραίοι και ευρωπαίοι ‘έγδυσαν’ κυριολεκτικά το ελληνικό έθνος !

«Οι αδελφοί Ρικάρντο στην 'Αγγλία καί -ποιος άλλος;- οι Ρότσιλντ στην Γαλλία θησαυρίσανε εκμεταλλευόμενοι τίς ανάγκες τον επαναστατημένου 'Ελληνικού Έθνους, γιά όπλα καί τρόφιμα.

Τά χρήματα πού προκαταβολικά άρπάξανε οι 'Εβραίοι σέ τόκους, μεσιτείες καί προμήθειες ήσαν τόσον τεράστια, ώστε προκαλέσανε τήν άντίδρασι των Φιλελλήνων Ευρωπαίων. Οι Ρικάρντο γιά νά δώσουν δάνεια, έλαβαν άπό μας προμήθεια περίπου διπλασίαν άπ όσα χρήματα είχαν συλλέξει στην Ευρώπη όλοι οι Φιλέλληνες!! Άρκεί νά διαβάσετε σέ μιά βιβλιοθήκη τους TIMES της 5 Σεπτ. 1826 οι όποιοι γράφουνε ότι «οι κύριοι Ρικάρντο τσεπώσανε (havepocteted) 64.000 Λ.» καί στίς 15 Σεπτ. 1826 σχολιάζουν:

«The pretty item reserved as commission by the contractors of the second loan (amounting to 64,000 L.) nearly doubles the voluntary contributions of all the Philhellenes in Europe, including those of committees and corporations, of colleges and universities, of classical ladies and benevolont princes -ofpriests, artists, philosophers and statesmen- the produce of benefit concerts, and the collection of charity sermons» δηλαδή: «τό δελεαστικό ποσό πού επεφύλαξαν δι εαυτούς οι εκδότες του δευτέρου δανείου (ανερχόμενο σέ 64.000 Α.) είναι σχεδόν διπλάσιον άπό τίς εθελοντικές συνεισφορές όλων των φιλελλήνων στην Ευρώπη συμπεριλαμβανομένων των συνεισφορών των επιτροπών καί των συλλόγων τών σχολών καί τών πανεπιστημίων, τών φιλο-κλασσικών κυριών καί τών ευεργετικών πριγκήπων, τών ιερέων, καλλιτεχνών, φιλοσόφων καί πολιτικών - τού προϊόντος τών συναυλιών καί τών εράνων στίς εκκλησίες»!!!

Ναί, βέβαια μας δώσανε δάνειο οι Εβραίοι καί μας γδάρανε ζωντανούς μέ τους υπερβολικούς τόκους καί τίς πρωτοφανείς προμήθειες. Ό καθηγητής 'Ανδρεάδης στό βιβλίο του «'Ιστορία τών εθνικών δανείων» («Βιβλιοθήκη ιστορικών μελετών», αριθμ. 202, Αθ. 1904) γράφει ότι «οι κ.κ. Ρικάρδοι όχι μόνον ήρνήθησαν νά άναγνωρίσωσι τήν επιτροπή, άλλα καί προσεπάθησαν νά παρεμβάλωσι πάν πρόσκομμα είς τήν άνεύρεσιν της αληθείας» (ένθ. άνωτ. σελ. 26) καί αναφέρει τίς άπατες καί τους εκβιασμούς, πού της έκαναν εκείνοι οι Εβραίοι, οι όποιοι ανέβαζαν τίς μεσιτείες καί τεχνητά αΰξαιναν τήν αξία τών μετοχών (ένθ. άνωτ. σελ. 32) ή δίνανε παραγγελίας γιά ατμόπλοια χωρίς τήν έγκριση τών Ελλήνων σέ εξωφρενικές τιμές γιά νά κερδοσκοπούν (ένθ. άνωτ. σελ. 49) σχολιάζει ότι τά ποσά τον δευτέρου δανείου αντί «...νά σταλώσι κατεπειγόντως εις 'Ελλάδα, έμειναν έν 'Αγγλία, χρησιμεύσαντα μόνον εις τό νά προμηθεύσωσιν είς τους κ.κ. Ρικάρδους καί συντροφίαν μεσιτικά καί μέσον απαλλαγής είς καλήν τιμήν των ελληνικών ομολογιών, ας ούτοι ε'ιχον».

Οι 'Εβραίοι Ρότσιλντ γιά νά μας παρασύρουν νά δανεισθούμε από αυτούς μας έκαναν αρχικά μιά δωρεά! καί κατόπιν δανείσανε τήν Ελλάδα μέ βαρύτατους όρους, μέ ληστρικά ωφελήματα, μεσιτείες, έξοδα εκδόσεως! καί μέ τήν έγγύησιν τών τριών Δυνάμεων!!!

Στην έκμετάλλευσι πού υφιστάμεθα άπό τους Εβραίους δανειστές έβαλε τέλος ό βασιλεύς "Οθων ό όποιος «...άπό της ένηλικιώσεως αυτού ουδέν σχεδόν συνωμολόγησε δάνειον ουδέ ανεγνώρισε τά δάνεια τής ανεξαρτησίας...» (ένθ. άνωτ. σελ. 73). Μή πληρώνοντας λοιπόν ό Οθων τους δήθεν Γάλλους καί δήθεν "Αγγλους, προκάλεσε τήν όργήν των. Τόν πολεμήσανε καί τόν ρίξανε, έν ονόματι τής δημοκρατίας καί τών λαϊκών ελευθεριών...

Δυστυχώς οι ελάχιστοι έβραιοπράκτορες κατέχουν θέσεις κλειδιά στην έκπαίδευσι εξ αιτίας τής δικής μας αδιαφορίας κι αποκρύπτουν τήν αλήθεια, σχετικά μέ τήν οικονομική έκμετάλλευσι πού υπέστη τό επαναστατημένο έθνος μας άπό τήν Εβραϊκή κεφαλαιοκρατία. Γιά νά ανακαλύψετε τήν ιστορική αλήθεια πρέπει νά ερευνήσετε μόνοι σας τά αρχεία. Στην έκδοσι «Αρχείων τής Ελληνικής Παλιγγενεσίας» (τόμος Α' σελ. 164, 165, 227) θά συναντήσετε τους Εβραίους τραπεζίτες αδελφούς Ρικάρντο ('Ιακώβ καί Σαμψών) πού τό 1826 ζητήσανε γιά έγγύησι τοκογλυφικών δανείων μέρος τής 'Ελλάδος!! 'Ιδού τό κείμενον:

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΙΣ 6η

Προεδρία του κ. Πανούτζου Νοταρά

Μετά τήν άνάγνωσιν τών χθεσινών Πρακτικών

Α'. Ανεγνώσθη έγγραφον του Εκτελεστικού ύπ αριθ. 19079, είς τό όποιον εγκλείει δύο αντίγραφα επιστολών του έν Λονδίνω κυρίου Ρικάρδου, διά τών οποίων προβάλλει νά προσδιορισθή έν μέρος εθνικής γής καί νά δοθή είς τους δανειστάς ή εξουσία επάνω είς αυτήν, ή οποία πρέπει νά θεωρηθή ώς ώρισμένη διά τό κεφάλαιον του δανείου, καί νά σταλώσι καί προϊόντα διά τήν πληρωμήν του τόκου. Αναφέρει, ακόμη, ότι οι δανεισταί δέν έμπορουν ν' αποδεχθούν τάς πράξεις των δύο απεσταλμένων επιτρόπων Ίω. 'Ορλάνδου καί Ά. Λονριώτον.

'Απόσπασμα τον από 7 Δεκεμβρίου γράμματος της εν Λονδίνω επιτροπής, διά τον οποίου έπέμφθη τό πρώτον αυτών των γραμμάτων (α).

'Επειδή ένα από τά ουσιώδη αντικείμενα, τά όποια θέλονν απασχολήσει τήν σκέψιν τής Εθνικής Σννελεύσεως, θέλει ε'ισθαι καί ό τρόπος τον νά λάβη τήν άπαιτονμένην ύπόληψιν τό έλληνικόν δάνειον, διά νά έμπορέση νά διαπραγματευθή καί έτερον νέον δάνειον εκτός τής Ελλάδος διά τάς μεγάλας άνάγκας του έθνους, ή Διοίκησις έκρινε χρέος της νά καθυποβάλη αυτά εις τήν Έθνικήν Συνέλευσιν καί συνιστά συγχρόνως καί τόν κύριον κόμητα Γάμπαν, όστις ένεχείρισεν εις τήν Διοίκησιν τό τελευταίον γράμμα του κυρίου Ρικάρδου, καί έχει νά όμιλήση καί ή ευγενία του περί αυτής τής υποθέσεως.

Εν Ναυπλίω τη 10 'Απριλίου 1826

Ό Αντιπρόεδρος

Γκίκας Μπότασης

'Αναγνώστης Σπηλιωτάκης

Κωνστ. Μαυρομιχάλης

'Ιωάννης Κωλέττης

Ό Προσωρινός Γεν. Γραμματεύς

(Τ.Σ.) Γ. Πραΐδης

(α) Απόσπασμα του από 7 Δεκεμβρίου 1825 γράμματος τής εν Λονδίνω επιτροπής, δι' ού έπέμφθη τό γράμμα του Ρικάρδου καί Σαμψών Ιακώβου.

Περικλείεται άντίγραφον τής επιστολής τών δανειστών μας κ. Ρικάρδου (καί Σαμψών Ιακώβου) τό πρωτότυπον τής οποίας εστάλη διά του ναυαγήσαντος ελληνικού πλοίου του καπ. Δημητρίου Μιαούλη. Τό ζήτημα των, κατ' αυτήν τήν έπιστολήν, θέλει σας φανή βαρύ σας φανερώσομεν δέ, ότι ζητήσαντές τους καθαρωτέραν εξήγησιν, έπληροφορήθημεν, ότι αυτοί δέν εννοούν άλλο, παρά νά βαλθή υπό τήν έξουσίαν των εν προσόιωρισμένον μέρος εθνικής γής, μέ τά προϊόντα τής οποίας νά πληρώνηται χρονικώς τό διάφορον ή μέρος του διαφόρου του δεύτερου δανείου.

Τοις έπαραστήσαμεν, ότι ή ελληνική Διοίκησις ύπεχρέωσε δι' αυτό τό δάνειον, τό όποιον, από τά 55 1/2, κατήντησεν εις τά 18, καί νά ευκολυνθούν τά μέσα διά νέον δάνειον, δίότι, λέγουν, τότε τό εδώ κοινόν ημπορεί νά συλλάβει έμπιστοσύνην. Όθεν, παρακαλείται ή σέβ. Διοίκησις νά σκεφθή βαθέως και περί του ουσιώδους τούτου κεφαλαίου καί νά τό άποφασίση τό όγληγορώτερον, δίδουσα την συγκατάθεσίν της, διότι αυτό θέλει είναι εν πολλά έπιτήδειον μέσον διά νά άναστερεωθή ή εθνική μας ύπόληψις καί διά νά ευκολυνθούν καί αι εις τά ενταύθα πράξεις μας.

Ίσον άπαράλλακτον τω πρωτοτύπω Τη 10 'Απριλίου 1826 έν Ναυπλίω Ό Προσωρινός Γενικός Γραμματεύς (Τ.Σ.) Γ Πραΐδης Ώστε λοιπόν οι τοκογλύφοι Εβραίοι ζητούσαν «νά προσδιορισθή έν μέρος εθνικής γης καί νά δοθή εις τους δανειστάς ή εξουσία επάνω εις αυτήν, ή οποία πρέπει νά θεωρηθή ώς ώριαμένη διά τό κεφάλαιον τού δανείου καί νά σταλώσι καί προϊόντα διά τήν πληρωμήν του τόκου»!! κι αν δέν υποχωρούσαμε κινδύνευε ή εθνική μας ύπόληψις. Τί εκβιασμοί!! Χάριν τής ιστορίας αναφέρω ότι οι Εβραίοι απαιτούσαν ώς έγγύησιν τήν Κορινθίαν...»

krisaion.pblogs.gr

Posted in: